جناب مولوی گرگیج با لحنی تند و تحریک‌آمیز تاکید می‌کنند که نماز مشترک دو مسلمان شیعه و سنی «نفاق» است! سؤال اینجاست، نماز یک مسلمان مگر جز برای خداست و جز خود خداوند باری تعالی مگر کسی در عالم وجود دارد که نماز مسلمانی را بخواهد و یا نخواهد؟ و مگر می‌شود نماز شیعیانی که روایت دارند ثواب نمازشان با اهل سنت همچون نماز با رسول‌الله (ص) و جهاد در راه خدا است به نفاق تعبیر شود؟

به گزارش خبرنگار اجتهاد، «مجمع وفاق اسلامی گلستان» متشکل از جمعی از جوانان گنبدی و گلستانی که به صورت مستقل، مردمی، غیرجناحی، با اولویت اقدامات فرهنگی با محوریت تقویت بنیان‌های وفاق و انسجام اجتماعی، به ویژه میان اقوام ایرانی و مذاهب اسلامی، به مرور زمان و از بطن کنش‌گری اجتماعی در این حوزه بروز و ظهور یافته است؛ به بهانه بازنشر سخنان تفرقه‌انگیز مولوی گرگیج امام جمعه اهل‌سنت آزادشهر و و رئیس حوزه علمیه گالیکش در ایام «هفته وحدت» بیانیه‌ای را منتشر کرده است که جهت اطلاع مخاطبان در پی می‌آید:

همزمان با ایام هفته وحدت، فیلمی مربوط به سال‌های گذشته از سخنرانی جناب مولوی گرگیج، به صورت هدفمند و مدیریت شده در فضای مجازی منتشر شد که متأسفانه با ادبیاتی نامناسب به طرح برخی موضوعات تفرقه‌انگیز می‌پرداخت. این فیلم قدیمی به‌سرعت توسط برخی جریانات افراطی شیعه و سنی تکثیر شد که در میان گروه‌های افراطی شیعه، نماز با برادران اهل سنت و اقدام در راستای وحدت و اخوت نزد اهل سنت به «نفاق» و «سهم‌خواهی نیمی از پست‌های رسمی کشور» تعبیر گردید.

جدای از بازه زمانی و اهداف پیدا و پنهانِ انتشار این سخنان در هفته وحدت، مطالب مطرح شده از چند جنبه قابل نقد و بررسی می‌باشد که امید است بزرگان و علمای معتدل و مدبر اهل سنت اقدام به تنویر افکارعمومی و تذکر به جناب مولوی گرگیج در این راستا نمایند. بدون شک بیان چنین تعابیر نامناسب و طرح چنین موضوعات تفرقه‌انگیزی جز تشدید افراط‌گرایی و پیچیده‌تر کردن تعاملات برادران مسلمان در بازه‌ حساس کنونی را در بر نخواهد داشت. از این‌رو، «مجمع وفاق اسلامی گلستان» بر خود لازم می‌بیند تا نسبت به موارد مطروحه دو سؤال اساسی را مطرح نماید:

نخست؛ جناب مولوی گرگیج با لحنی تند و تحریک‌آمیز تاکید می‌کنند که نماز مشترک دو مسلمان شیعه و سنی «نفاق» است و ما (اهل سنت) نماز شما (شیعیان) را نمی‌خواهیم! سؤال اصلی در واقع اینجاست که اولاً نماز یک مسلمان مگر جز برای خداست و جز خود خداوند باری تعالی مگر کسی در عالم وجود دارد که نماز مسلمانی را بخواهد و یا نخواهد؟

و ثانیاً؛ مگر می‌شود نماز شیعیانی که روایت دارند ثواب نمازشان با اهل سنت همچون نماز با رسول‌الله (ص) و جهاد در راه خدا است به نفاق تعبیر شود؟

دوم؛ در بخش دیگری ایشان اظهار می‌دارند که شرط عملی شدن وحدت سپردن نیمی از مسئولیت‌های کشوری و لشکری به اهل سنت است. در اینجا نیز چند سؤال اساسی مطرح است که اولاً آیا اهل سنت واقعاً نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند که نیمی از مسئولیت‌ها به اهل سنت سپرده شود؟

ثانیاً، آیا طرح چنین ادعایی بر مبنای اعداد و ارقام (و نه شایسته سالاری و منطبق بر متن صریح قانون اساسی که مورد توافق شیعیان و اهل سنت است) برمبنای عقلانیت سیاسی و اصول مدیریت سیاسی است؟

و ثالثاً، (با صرف نظر از برخی نگاه‌های اشتباه و افراطی در نظام بروکراتیک کشور که معمولاً معیارهایی جز شایسته‌سالاری را برای انتصابات در نظر می‌گیرند) حضور ده‌ها فرماندار، چندین معاون وزیر، ده‌ها نماینده مجلس، چندین سفیر و … از نخبگان اهل سنت که روند رو به رشد قابل توجهی را نیز در سال‌های پس از انقلاب اسلامی طی نموده، عمل به مر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیست؟

در انتها باید اشاره داشت که اهل سنت ایران به خوبی از وجود جریانات افراطی شیعی که سعی در القاء و بزرگنمایی خطر اهل سنت و معرفی آنان به‌عنوان تهدیدی برای شیعیان دارند، مطلع‌اند. چنین نگاه‌ها و سخنان تفرقه‌انگیز و نامناسبی دقیقا مقابل نگرشی قرار دارد که رهبران انقلاب مطرح نموده‌اند و بزرگان اهل سنت نیز براساس مشی اعتدالی و مدبرانه خود بدان معتقدند. ازاین‌رو شایسته است به‌منظور ممانعت از بروز مجدد چنین وقایعی، اقدامات پیشگیرانه و آگاهی‌بخش به عمل آید.