شیخ محمد ربیع الجوهری گفت: ما در اسلام چیزی به نام جماعت‌های اسلامی نداریم و این اصطلاحی ساختگی است، زیرا قرآن کریم می‌فرماید: «وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً وَاحِدَهً» و البته باید توجه داشت که مذاهب فقهی با جماعت‌های اسلامی فرق دارد و میان این دو تفاوت بسیار است، زیرا ما می‌دانیم که اختلاف فقهی مایه رحمت برای امت است، اما اختلاف جماعت‌های اسلامی مایه تفرقه و دودستگی و درگیری، انفجار و سوزاندن و خونریزی است.

به گزارش شبکه اجتهاد، برنامه نشست دوره‌ای طلاب الازهر با اعضای هیئت علمای الازهر این هفته با حضور شیخ محمد ربیع الجوهری عضو هیئت علمای الازهر، شیخ محمود محمد حسین استاد اعتقادات و فلسفه دانشکده اصول دین دانشگاه الازهر و شیخ صلاح العادلی دبیرکل هیئت علمای الازهر با عنوان «فکر منحرف؛ اسباب و درمان» برگزار شد.

در این نشست دکتر محمود حسین، استاد و رئیس بخش اعتقادات و فلسفه دانشکده اصول دین دانشگاه الازهر گفت: اندیشه افراطی اندیشه‌ای سست و بی اساس است که برخی گروه‌ها برای اجرای توطئه‌های بین اللملی از آن استفاده کردند و مقابله با این اندیشه نیازمند تلاش بیشر و حمایت از جوانان است تا در دام این اندیشه‌ها و گروه‌ها قرار نگیرند، زیرا راه آنها گمراهی است و هیچ ارتباطی با اسلام ندارند.

در همین راستا صلاح العادلی دبیرکل هیئت علمای بزرگ الازهر گفت: حمایت از جوانان در برابر اندیشه‌های انحرافی و افراطی مسئولیتی مشترک است که بر دوش حکومت و الازهر قرار دارد و الازهر باید با این اندیشه افراطی مقابله کند همان گونه که سایر نهادهای کشور نیز باید به میدان بیایند زیرا آنها نیز با این آفت درگیر هستند و همه باید برای نابودی آن دست به دست هم بدهند.

جوهری نیز در این نشست تاکید کرد: ما در اسلام چیزی به نام جماعت‌های اسلامی نداریم و این اصطلاحی ساختگی است، زیرا قرآن کریم می‌فرماید: «وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً وَاحِدَهً» و البته باید توجه داشت که مذاهب فقهی با جماعت‌های اسلامی فرق دارد و میان این دو تفاوت بسیار است، زیرا ما می‌دانیم که اختلاف فقهی مایه رحمت برای امت است، اما اختلاف جماعت‌های اسلامی مایه تفرقه و دودستگی و درگیری است و به همین ترتیب اختلاف نظر فقها موجب رحمت و آسانی برای امت است، اما اختلاف جماعت‌های اسلامی نتیجه اش انفجار و سوزاندن و خونریزی است.

بنابر گزارش خبرگزاری حوزه، اصطلاح «الجماعات الاسلامیه» اصطلاحی است که با ظهور داعش و جریان‌های افراطی ساخته شد و این گروه‌ها برای هویت بخشی و مشروعیت دادن به خود در چارچوب اسلام از این اصطلاح استفاده کردند در صورتی که اندیشه و عملکرد آنها با اسلام فاصله زیادی داشته و دارد.