شبکه اجتهاد: قوانین مربوط به نوع پوشش و لباس پوشیدن به طور قابل توجهی در سرتاسر جهان متفاوت است. به طور کلی در بسیاری از کشورها در مورد اینکه چه لباسی باید پوشید، قانون مدونی وجود ندارد، اما با نگاه به نوع پوشش منع‌شده در قوانین این کشورها می‌توان غیرمستقیم به نوع پوشش متداول این کشورها دست یافت. در بسیاری از کشورها، تشخیص تخلف در این زمینه به رأی قاضی سپرده شده است.

اخیراً قانون‌گذاران مجلس ایالت کارولینای جنوبی آمریکا درصدد برآمده‌اند تا لایحه‌ای در مخالفت با پوشیدن شلوارهای افتان (saggy pants) تسلیم مجلس کنند که در صورت تصویب، پوشیدن این نوع از شلوارها ممنوع اعلام خواهد شد.

اگرچه، استفاده از این نوع شلوار، جرم تلقی نمی‌شود، ولی در صورت تصویب این قانون، متخلفان ملزم به پرداخت ۲۵ دلار برای بار نخست و ۵۰ دلار برای دومین تخلف خود خواهند بود و در صورت تکرار آن برای بار سوم یا دفعات بعدی، این افراد مجبور به پرداخت جریمه ۷۵ دلاری یا انجام ۶ ساعت کار خدماتی خواهند بود؛ البته این ممنوعیت شامل حال زنان نمی‌شود.

منتقدان این لایحه براین باورند که دولت ایالتی به جای پرداختن به چنین موضوعاتی باید به مسائل و مشکلات مهم و اساسی مردم تمرکز کند. در پی این انتقادها به این لایحه که قبلاً با امضای ۱۱ تن از قانون‌گذاران به مجلس ارائه شده بود، درآخرین جلسه بررسی آن (روز چهارشنبه هفته گذشته) ۶ تن از اعضا از جمله نماینده شهر جورج‌تاون امضای خود را پس گرفته و خواهان خروج اسم خود شدند.

پیش‌تر در سال ۲۰۱۶، در تیمونسویل -یکی دیگر از شهرهای کارولینای‌جنوبی- قانون مشابهی تصویب شده بود که بر اساس آن، افرادی که به صورت عمدی لباس زیر خود را به نمایش می‌گذاشتند، جریمه می‌شدند.

«جو جفرسون» از حزب جمهوری‌خواه و از جمله حامیان اصلی این لایحه گفته است: «دقت زنان در نوع پوشش و توجهشان به این موضوع در مقایسه با مردانی که از این شلوارها استفاده می‌کنند، برای من تحسین برانگیز است.» وی افزود: «وقتی شما در طول روز، چنین شلواری به تن دارید، همچنان در زحمت و دردسر هستید.» جفرسون تأکید کرد با این اقدام خود به فکر راحتی مردان بوده است.

در آمریکا، قوانین مربوط به پوشش در ایالت‌های مختلف آن، متفاوت است. به عنوان مثال در دو ایالت ایندیانا و تنسی، قوانین خاصی در ممنوعیت پوشیدن لباس‌های بدن‌نما و حتی لباس‌های نیمه بدن‌نما نیز وجود دارد؛ اما قوانین بازدارنده و محدود کننده پوشش در کشورهای دیگر نیز هستند.

برزیل و حبس یک تا سه ساله

برخلاف آنچه در مورد برزیل و نوع پوشش در آن تصور می‌شود، این کشور قوانین سختگیران‌های درباره پوشش وضع کرده است. در ماده ۲۳۳ قانون کیفری برزیل هرگونه عمل منافی عفت عمومی یا نمایش اجزای بدن در ملاءعام، محکومیتی معادل سه ماه تا یک سال حبس در پی خواهد داشت. همچنین طبق ماده ۲۳۴ این قانون، صادرات و واردات، خرید یا توزیع آلات یا اشیاء مستهجن برای نمایش عمومی ممنوع بوده و در صورت تخلف، شش ماه تا یک سال زندان یا جریمه نقدی به دنبال دارد.

زردهای سیاسی در مالزی

پوشیدن لباس‌های زرد رنگ در سال ۲۰۱۱ در مالزی ممنوع شد. این ممنوعیت از سوی دولت پس از آن صورت گرفت که گروهی از معترضان به قوانین انتخابات از رنگ زرد به عنوان نماد اعتراضی خود استفاده کرده بودند.

استرالیا و ممنوعیت عجیب

در ملبورن استرالیا، پوشیدن هرگونه لباس به سبک زنانه برای مردان ممنوع است. بر اساس قانونی قدیمی مردان حق ندارند در ملاءعام پیراهن زنانه به تن داشته باشند.

کره شمالی و جین آمریکایی

نفرت و بیزاری کره شمالی از آمریکا موضوع عجیبی نیست. طوری که پوشیدن شلوار جین آبی در این کشور ممنوع است. به این دلیل ساده که آنها رنگ آبی را منتسب به آمریکا می‌دانند. البته این ممنوعیت به جین آبی محدود شده و شامل جین مشکی نمی‌شود.

ایتالیا؛ گاهی به دمپایی‌هایت نگاه کن

در کارپری ایتالیا، پوشیدن صندل لا انگشتی ممنوع است و این ممنوعیت به خاطر سروصدایی است که این کفش‌ها ایجاد می‌کنند و آرامش این جزیره را بر هم می‌زنند.

کانادا؛ اینجا هم پوشش آزاد نیست

در کانادا نیز ماده ۱۷۳ قانون کشوری آن، هرگونه پوشش خلاف عفت‌عمومی را ممنوع ساخته است.

قطر؛ سفر با محدودیت‌های پوشش

اما در قطر، بنا به قوانین کیفری و جزایی پوشیدن هرگونه لباس بدن‌نما یا ناشایست در ملاءعام ممنوع است، هیأتی دولتی نیز ناظر بر اجرای این قانون است. در سال ۲۰۱۲، سازمان مردم‌نهادی در این کشور، کارزاری تحت عنوان «آراستگی عمومی» را سازماندهی کرد و درآن خواستار نظارت هرچه بیشتر دولت در این زمینه شد. هدف این کارزار، بیشتر معطوف به افراد خارجی حاضر در قطر بود. سال گذشته در همین راستا، بعد از آنکه برخی توریست‌ها با جوراب شلواری (ساپورت) و لباس‌های نامناسب در این کشور ظاهر می‌شدند، قانونی مبنی بر ارائه مشاوره و راهنمایی توریست‌ها و انتخاب پوشش مناسب در اماکن عمومی این کشور صادر شد. به طوری که پوشیدن ساپورت در این کشور اسلامی حاشیه خلیج‌فارس، پوشش نامناسب تعریف شد.

کارزاری نیز از سوی مرکز اسلامی فرهنگی قطر ۲۰۲۲ آغاز شد که هدف آن ارائه توصیه و راهنمایی برای گردشگران در انتخاب نوع پوشش مناسب در این کشور در آستانه مسابقات جام‌جهانی فوتبال در سال ۲۰۲۲ دوحه است. در جزوه‌های منتشرشده از سوی این مرکز از گردشگران خواسته شده تا به حفظ فرهنگ و ارزش‌های قطر کمک کنند: «اگر شما در قطر هستید، در واقع یکی از ما محسوب می‌شوید، پس لطفاً در اماکن عمومی به‌اندازه کافی لباس بپوشید» و «ساپورت، شلوار محسوب نمی‌شود.» این کارزار از شبکه‌های اجتماعی از جمله توییتر برای اشاعه این دستورالعمل‌ها استفاده کرده است.

امارات متحده عربی؛ پوشش شانه و زانو

قوانین مربوط به ممنوعیت‌های پوششی در این کشور نیز شامل پوشاندن شانه‌ها و زانوها در اماکن عمومی از جمله مراکز خرید است.

ممنوعیت پوششی- موسیقیایی در روسیه

در دهه گذشته، لباس‌های اعضای گروه موسیقی «مو» مربوط به دهه ۸۰ میلادی در میان نوجوانان روس مرسوم شد که دولت روسیه در سال ۲۰۰۸ استفاده از این سبک لباس را ممنوع کرد چرا که دولتمردان آن این سبک پوشش را با افسردگی، خودزنی و خودکشی مرتبط دانسته و نرخ بالای خودکشی درمیان نوجوانان را ریشه در همین مد لباس «تهدیدی علیه ثبات ملی» اعلام کردند.

حجاب الزامی در واتیکان

در سال ۲۰۱۰ نیز قانونی از سوی واتیکان، مقر پاپ در رم صادر شد که براساس آن گردشگران در بازدید از این مکان ملزم به رعایت قانون حجاب می‌شدند، این قانون که از طریق نصب تابلوهایی در جاهای مختلف این اسقف نشین به اطلاع عموم می‌رسد تنها شامل زنان نبوده و مردان نیز از آن مستثنی نیستند. بازدیدکنندگان حین ورود می‌بایست سرخود را پوشانده و پوشش نسبی داشته باشند. اجرای این محدودیت حتی در فصل تابستان نیز باوجود گرمی هوا الزامی است. صبح نو