بررسی فقهی، بیان ادله و بحث‌های انجام شده در رابطه با موضوع تلقیح مصنوعی و مسائل مرتبط با آن از جنبه‌ی پزشکی، تشکیل دهنده‌ی مباحث اصلی کتاب «وسائل الإنجاب الصناعیه، دراسه فقهیه» اثر سید محمدرضا سیستانی استاد مطرح خارج فقه و اصول حوزه علمیه نجف و فرزند آیت‌الله سیستانی می‌باشد.

به گزارش خبرنگار اجتهاد، علم پزشکی جدید، در زمینه‌ی درمان ناباروی و کمک به کسانی که به صورت طبیعی امکان باوری برای آنها فراهم نیست، شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بوده است.

در دهه‌های اخیر شیوه‌ها و فرمول‌های گوناگون این عرصه، امید تازه‌ای پیش روی زوجین نابارور و محروم از فرزند گشوده و فرصت باروی با استفاده از ابزارهای مصنوعی را برای آنان فراهم نموده است.

با دستیابی به این پیشرفت‌ها، پرسش‌های فقهی گوناگونی در رابطه با موضع شریعت، درباره‌ی استفاده از این ابزارها، ایجاد شده است. پرسش‌های فقهی از قبیل: نقش و جایگاه این وسایل و ابزارها در حصول اطمینان و تحقق باروری، شیوه‌ی اجرا و کارکرد آن‌ها، احکام و پیامدهای ناشی از باروری مصنوعی مختص به زوجین و سایر افراد مرتبط با این مساله.

نویسنده تلاش نموده در سه فصل به پرسش‌های فوق و بر اساس فقه اهل‌بیت (علیهم السلام) پاسخ گوید.

در فصل اول، مشروعیت باروی با ابزارهای مصنوعی، مورد بحث قرار گرفته است. در فصل دوم به استفاده از این وسایل و محدودیت‌های طبیعی و فی نفسه فقهی و عناوین ثانویه (حکم شرعی جدیدی که به دلیل وجود شرایط خاصی همانند اضطرار و… جایگزین حکم اولی موضوع می‌شود) تجویز کننده آن، پرداخته شده است؛ مواردی همچون: نمایان بودن مواضع محرمه بدن در مقابل پزشک، نگاه به بدن نامحرم، لمس نمودن بدن، استمناء و خارج کردن منى برای آزمایش، از بین بردن اضافه‌ی تخمک بارور شده، کاشت اعضای تناسلی وامثال آن همچون منی و تخمک، اجاره رحم. در فصل سوم به تبین احکام ناشی از بکارگیری ابزارهای باروری مصنوعی پرداخته شده است؛ موضوعاتی همچون: نگه داشتن عده توسط زن، نفقه‌ی زن حامله، نسبت خویشاوندی، فرزند خواندگی، ارث، شیردهی، ازدواج، سقط جنین.

علاقه‌مندان می‌توانند برای اطلاع بیشتر و دریافت نسخه‌ی پی دی اف کتاب، به سایت عربی «شبکه اجتهاد» مراجعه و اینجا کلیک کنند.