حسنی با بیان اینکه در مسأله محصولات تراریخته حکم دولت با حکم مکلف متفاوت است، گفت: نمی‌توان گفت که چون مصرف این محصولات جایز است تولید و توزیعش هم جایز است.
به گزارش شبکه اجتهاد، ابوالحسن حسنی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، شب گذشته در نشست علمی «حکم شرعی محصولات تراریخته با استفاده از ادله لا ضرر» که در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی قم برگزار شد، اظهار داشت: در رابطه با محصولات تراریخته نباید فقط بر مصرف کننده متمرکز شد بلکه باید حکم تولید کننده و توزیع کننده و به ویژه دولت به عنوان سیاستگذار بررسی شود.
او با بیان اینکه تمرکز بر مصرف کننده ساده‌ترین شکل بررسی است، گفت: در این رابطه می‌توان تمام بحث‌هایی که در رابطه با ضرر سیگار بیان شده است را دوباره بیان کرد و به همان شکل بحث کرد که در این صورت بحث بی‌فایده است.
حسنی با بیان اینکه مسأله دولت متفاوت از مکلف است، گفت: در باب تولید کننده و توزیع کننده احتمال ضرر با درجات پایین هم ممکن است حکم حرمت داشته باشد و این‌گونه نیست که ما بگوییم فلان چیز مصرفش جایز است پس تولیدش هم جایز است و نمونه بارزش مجسمه‌سازی است که تولیدش حرام است ولی خرید و فروشش جایز است.
او با بیان اینکه امتنانی بودن حکم لا ضرر مستلزم جواز ضرر به نفس و یا دفع ضرر از نفس نیست، ابراز داشت: حکم امتنان بر شخص با امتنان بر امت متفاوت است پس کسی نمی‌تواند بگوید که چون حکم جهاد امتنانی است بر من حرام است که به جهاد بروم چون احتمال ضرر وجود دارد زیرا امتنان بر امت است نه به شخص.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه در باب نسبت لزوم عقلی و شرعی قاعده دفع ضرر محتمل ابراز داشت: در این مورد قانون‌گذار الزامات عقلی را هم می‌تواند در صدور حکم لحاظ کند زیرا عقل تنها به دو متغیر احتمال ضرر و ضرر معتنا به توجه نمی‌کند بلکه متغیرهای متعددی از جمله هزینه عدم توجه به احتمال را هم در نظر می‌گیرد.
حسنی با اشاره به اینکه در موضوع قاعده دفع ضرر محتمل باید توجه داشت که منظور از ضرر، ضرر عقلی است یا ضرر عقلایی، خاطرنشان کرد: اگر موضوع قاعده عقلی فرض شود ضرر هم باید عقلی فرض شود و لزوم دفعش هم عقلی می‌شود و همچنین اگر موضوع قاعده دفع ضرر محتمل ضرر اخروی باشد موضوع می‌شود فلسفی و فقهی و موضوعا از بحث خارج می‌شود./ رسا
بدون دیدگاه
بسمه تعالی
موضوع این جلسه بررسی جواز شرعی مصرف محصولات تراریخته بر اساس ادله مرتبط با ضرر بود که جناب حجت الاسلام محسن عرفایی ارایه کرده بودند و بنده تنها ناقد مقاله بودم. متأسفانه خبر طوری تنظیم شده انگار بنده در مخالفت با فناوری تراریخته سخن گفته‌ام و اخلاق حرفه‌ای در این خبر رعایت نشده است. آنچه بنده در نقد این مقاله گفته‌ام تنها نقایص مقاله است و بر اصل مدعای مقاله که با ادله‌ی مرتبط با لاضرر نمی‌توان حرمت مصرف محصولات تراریخته را ثابت کرد، کاملا موافقم.
هر کسی به دو وبلاگ بنده مراجعه کند، در می‌یابد که بنده موافق توسعه فناوری تراریخته‌ام. در کدام آزمایش علمی ضرر محصولات تراریخته‌ای که دانشمندان ایرانی تولید کرده‌اند، ثابت شده است؟ مردم ایران بیش از ۲۰ سال است که تقریبا همه‌ی سویایی که مصرف می‌کنند، تراریخته است. تا حالا چند مورد سرطان، ام اس و بیماری خطرناک دیگر از سویا ایجاد شده است و اگر ادعایی در این مورد است، در کدام مطالعه ثابت شده است؟
لطفا خطایی که در اوایل انقلاب نسبت به فناوری هسته‌ای پیش آمد، نسبت به این فناوری تکرار نشود.
جالب اینکه دقیقا مشابه بیماری‌هایی که به فناوری هسته ای اسناد می‌دادند با استدلالها و مستندات مشابه از قبل از انقلاب مطرح بود و همین حالا هم صلح سبز که دشمن اصلی فناوری مهندسی ژنتیک و تراریخته است همان خط را علیه انرژی هسته‌ای ادامه می‌دهد که به حمد خدا با درایت نظام ما از آن دام خارج شدیم. دام تراریخته هراسی هم روزی پاره خواهد شد.از ویژگی‌های استکبار جلوگیری از دستیابی دیگران به فناوری‌های پیشرفته نظیر هسته‌ای و تراریخته است. پیش از انقلاب یک بار مردم تحت تاثیر همین فضای مسموم به ساخت نیروگاه هسته ای دارخوین اعتراض کردند که منجر به توقف ساخت ان شد. یک بار هم دانشجویان انقلابی در نامه ای به امام در پاریس از ایشان خواستند علیه هسته ای اعلام موضع کنند. بعد از انقلاب هم در رسانه‌ها در حجم بالا این امر دنبال میشد که دو مطلب روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «نیروگاه‌های هسته‌ای: خیانت آشکار به خلق ما» در این باره معروف شده است. حتی فضا به قدری سنگین شده بود که گفته شده یکی از اتهامات عباسعلی خلعتبری وزیر اعدام شده امور خارجه دولت‌های هویدا و آموزگار امضای قرارداد نیروگاه‌های هسته‌ای بود. در سال ۶۴ هم در بازدید اقای هاشمی از بوشهر به ساخت نیروگاه هسته ای خیلی اعتراض شد. دهه‌ی هفتاد که مجددا زمزمه‌هایی برای بهره‌مندی از فناوری هسته‌ای شنیده شد. بلافاصله انتشار مطالب هراس‌زا علیه فناوری هسته‌ای شدت گرفت و حتی شخصیت‌های انقلابی همچون شهید آوینی و برخی رسانه‌های همسو مطالبی را علیه این فناوری ترجمه و منتشر کردند. روزنامه صبح زیر نظر سردبیر اسبق روزنامه کیهان در دهه هفتاد به طور مستمر علیه فناوری هسته‌ای مطالبی را ترجمه و منتشر می‌کرد. بعدها انتشارات صبح هم راه‌اندازی شد و کتاب‌های متعددی را علیه برخی فناوری‌های نو به ویژه بیوتکنولوژی ترجمه و منتشر کرد.
اقای متخصص… من خودم بیوتکنولوی گیاهی خوندم ….تو مقاله های خارجی زیاده
کلیپهایی زیادی هم از متخصصان بیو تو دنیاست که کاملا قضیه رو شرح میده
مطالعه بیشتر =آگاهی بیشتر