کتاب «حریم خصوصی در حقوق کیفری اسلام» اثر حسین آقابابایی عضو هیأت علمی گروه حقوق دانشکده ادبیات و علوم انسانی از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی چاپ و منتشر شد.

به گزارش خبرنگار اجتهاد، حریم خصوصی حیطه‌ای از زندگی افراد است که دیگران حق ورود به آن یا اطلاع یافتن از آن را بدون رضایت و اجازه صاحب قلمرو موصوف نخواهند داشت. محل سکونت افراد، اطلاعات، ارتباطات، تفکرات و عقاید و حتی جسم ایشان نیز در این قلمرو جای دارد.

البته این نکته نباید مغفول گذارده شود که حدود و محتوای آنچه که خصوصی قلمداد می‌شود در میان فرهنگ‌ها، جوامع و افراد گوناگون متفاوت است. مثلاً مفهوم و مصادیق حریم خصوصی در جامعه‌ای که فرهنگ غالب آن بر حسب اعتقادهای مذهبی یا غیر مذهبی شکل گرفته، دارای تفاوت های اساسی خواهد بود.

اگر حریم خصوصی را به حق انسان بر تنها بودن و به دور از چشم و نگاه کنترل کننده دیگران و رها از تجسس و تفتیش دیگران زیستن تعریف کنیم، می‌بینیم که در شریعت اسلامی نه با عنوان حق حریم خصوصی بلکه با عنوان حفظ کرامت نفس و شرافت آدمی و حفظ حیا و عفت حق حریم خصوصی مطرح شده است. بنابراین می‌توان گفت هم در حقوق و هم در اسلام حمایت هایی از حق حریم خصوصی شده است.

نگارنده اثر معتقد است، عدم بحث مستقل از حریم خصوصی و خلوت در تألیفات و بحث‌های فقهی می‌تواند به عنوان ایرادی بر حقوق اسلامی مطرح شود.

از این رو، این کتاب با مطالعه ادبیات مرتبط با حریم خصوصی، مفهوم‌شناسی کاملی از حریم خصوصی در دو حوزه حقوق اسلامی و حقوق غربی را انجام داده و دلایل اهمیت توجه به حریم خصوصی در دوره معاصر توضیح داده شده است.

در این کتاب نویسنده تلاش کرده به این شبهه پاسخی تحلیلی بدهد که نوع گفتمان شریعت در خصوص حریم خصوصی متفاوت است و تفاوت رویکرد یا زبان، نباید به بی‌توجهی به اهمیت خلوت و حریم خصوصی تعبیر شود.

نگارنده به همین منظور راهبردهای حقوق کیفری اسلامی در حمایت از حریم خصوصی بررسی کرده و در عین حال با اشاره به چالش‌ها در این زمینه، افق جدید برای توسعه بحث درباره حریم خصوصی فراروی محققان گشوده شده است.

یادآوری می‌شود، چاپ اول کتاب «حریم خصوصی در حقوق کیفری اسلام» اثر حسین آقابابایی در ۳۵۶ صفحه، توسط انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی چاپ و منتشر شده است.

علاقه‌‌مندان می‌توانند اثر فوق را از اینجا تهیه کنند.