مقدمه‌‏ای بر روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی/ عباسعلی مشکانی سبزواری

اختصاصی شبکه اجتهاد: پیرامون «روش‏‌شناسی و متدولوژی نظام‏‌سازی قرآنی»  دو معنا محتمل است:

اول) معنای اول این است که قرآن کریم برای نظام‏‌سازی چه روش‌‏هایی را پیشنهاد داده و یا از چه روش‏‌هایی بهره برده است؟ آیا از روش‏‌های عقلایی و موجود بهره برده و به اصطلاح در این حوزه به صورت امضائی و پذیرش یک یا چند روش‏ از روش‌‏های موجود اقدام کرده، یا روشی ابداعی و تاسیسی ارائه کرده است؟ در صورت امضای روش‌‏های موجود، از کدام روش بهره برده و در صورت تاسیس روش جدید، معنا و ساختار آن روش چیست؟

دوم) معنای دوم اینکه برای فهم و نشان دادن «روش‏‌شناسی نظام‌‏سازی قرآنی» و شیوه‏ یا شیوه‏‌هایی که قرآن کریم برای نظام‏‌سازی به کار برده، از چه روش یا روش‌‏هایی می‌‏توان استفاده کرد؟

به بیان دیگر، درباره «روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی» دو گونه سؤال مطرح است:

سؤال اول) قرآن کریم برای نظام‏‌سازی، از چه روش یا روش‌‏هایی استفاده کرده است؟

سؤال دوم) روش شناسایی و فهم «روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی» کدام است؟

در پاسخ به پرسه اول باید از چیستی و ساختار روشی که قرآن کریم در نظام‏‌سازی استفاده کرده سخن بگوییم، اما در پاسخ پرسه دوم باید پیرامون روش یا روش‏‌های فهم «روش‏‌شناسی قرآن کریم در نظام‏‌سازی» به بحث و بررسی بپردازیم.

روشن است که دستیابی به پاسخ پرسه اول، از رهگذر پاسخ به پرسه دوم امکان‏پذیر است. به بیان دیگر، برای شناسایی «روش‏‌شناسی نظام‏‌سازی قرآنی» باید از روش‌‏های فهم این روش‌‏شناسی بحث کنیم و لذا بحث از «روش‌‏های فهم روش‏‌شناسی نظام‏‌سازی قرآنی» مقدم بر روش‌‏شناسی نظام‌‏سازی قرآنی می‏‌باشد.

روش‏‌های شناسایی روش‏‌شناسی ‏نظام‌سازی قرآنی

با توجه به امکان و احتمال وجود دیدگاه‏‌ها و نظریه‌‏های مختلف پیرامون روش‌‏شناسی نظام‌‏سازی قرآنی، می‏‌توان از طریق رهیافت تحلیل مقایسه‏‌ای  و از رهگذر مطالعه و مقایسه دیدگاه‌‏های مختلف پیرامون موضوع مورد بحث، به اطلاعات ارزشمندی درباره ویژگی، شکل و دامنه عملکرد یک دیدگاه در مقایسه با دیدگاه‌‏های مشابه رهنمون شد. از سوی دیگر، رهیافت تحلیل مقایسه‌‏ای بدون ابزار و مدلی که بتواند بخش‏‌هایی از ساختار و کارکرد یک روش و یا نظریه را به طور شفاف و منظم توضیح داده و نظم درونی حاکم بر آنها را ارزیابی کند، چندان کارآیی تحقیقاتی و عملی نخواهد داشت.

بر این اساس، برای تبیین روش‏‌های شناسایی ‏‌روش‌‏شناسی نظام‌‏سازی قرآنی با استفاده از رهیافت تحلیل مقایسه‌‏ای، می‏‌توان از روش‌‏های مختلفی همچون روش بحران، روش تحلیل گفتمان، روش مفهومی، روش راهبردی، روش میان‌‏رشته‏‌ای و روش تحلیل سیستمی استفاده کرد.

از طریق هر کدام از روش‌‏های فوق، امکان بررسی و شناسایی روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی وجود دارد، و البته هر کدام از روش‌‏ها از نقاط مثبت و نیز نقاط ضعف و منفی گوناگونی برخوردار می‏‌باشند.

در این یادداشت تلاش می‏‌شود از طریق «روش تحلیل سیستمی» به تبیین موضوع پرداخته و با تاکید بر نظام سیاسی، مسئله توضیح داده شود.

روش تحلیل سیستمی و کاربرد آن در شناسنایی روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی

چنانکه گذشت، روش مورد استفاده این تحقیق برای تبیین روش‌‏شناسی نظام‌‏سازی قرآنی، روش تحلیل سیستمی است. در ادامه پس از تبیین روش، به تطبق آن بر موضوع مورد بحث با تاکید بر نظام سیاسی پرداخته شده است، که می‏‌توان با حذف مباحث مربوط به نظام سیاسی، از الگوی مورد استفاده، در دیگر نظام‏‌ها نیز بهره برد.

الف) توصیف روش:

بر اساس تحلیل سیستمی هر نظام سیاسی از دو بخش تشکیل شده است:

بخش اول) ساختار نظام سیاسی؛

بخش دوم) کارویژه‏‌های نظام سیاسی.

توضیح اینکه: سیستم سیاسی اسلام عبارت است از: «مجموعه به هم پیوست‌ه‏ای از فعالیت‏‌های سیاسی، که توسط شمار بزرگی از کارگزاران و با هدف خاصی تعهد شده و انجام می‌‏گیرد». این سیستم از عناصری همبسته تشکیل شده است که هر کدام به تنهایی بخشی از نظام سیاسی اسلام را تشکیل داده و نهادها و گروه‏‌های معینی را شامل می‏‌شوند. این ویژگی سیستم سیاسی را عناصر ساختاری یا به طور کلی «ساختار» نظام سیاسی اسلام می‏‌نامند. در مقابل، نوع روابط تعریف شده بین ساختارهای موجود در درون نظام سیاسی اسلام را، کارکردهای همان ساختارها و یا به طور خلاصه «کارویژه» نظام سیاسی اسلام می‌‏نامند.

در ساختار نظام سیاسی مباحث چهارگانه ذیل مورد بحث قرار می‌‏گیرد:

۱) ادله ضرورت تاسیس نظام سیاسی؛ ۲) مرزهای نظام سیاسی؛ ۳) عناصر نظام سیاسی؛ ۴) شبکه قدرت.

در بخش کارویژه‌‏های نظام سیاسی نیز مباحث ذیل مطرح می‏‌شود:

۱) مرکز تصمیم گیری در نظام سیاسی؛ ۲) حدود قلمرو و اختیارات دولت؛ ۳) جریان قدرت در نظام سیاسی؛ ۴) بازخورد.

ب) تطبیق روش

برای تطبیق روش تحلیلی سیستمی بر موضوع مورد بحث و بهره‌‏گیری از آن برای تبیین روش‏‌شناسی نظام‏‌سازی قرآنی در حوزه سیاست، باید روش ارائه قرآن در محورهای ذیل را پیگیری کرد:

بخش اول) ساختار نظام سیاسی اسلامی

۱) روشِ تبیین و اقامه استدلال برای ضرورت تاسیس نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

روشن است که ادله تاسیس نظام سیاسی با ادله تاسیس نظام سیاسی اسلامی متفاوت است. حکومت به حکم روش عقلی یک ضرورت و اجتناب ناپذیر است؛ اما چرا باید حکومت اسلامی باشد؟ دلائل تشکیل ضرورت حکومت اسلامی چیست؟

روش قرآن کریم در تبیین و اقامه استدلال برای ضرورت تاسیس نظام سیاسی چیست و قرآن کریم از چه روش‌‏هایی برای این مهم بهره برده است؟

۲) روش تبیین و تعیین مرزهای نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

هر نظام سیاسی از دو دسته عناصر اصلی و اقتضایی تشکیل می‏‌شود. در این بخش، بحث بر سر این است که عناصر اصلی و اقتضایی نظام سیاسی کدام است؟

شیوه قرآن کریم در تقسیم و تفکیک عناصر نظام سیاسی چیست؟ از منظر قرآن کریم روش‌‏ها و معیارهای تفکیک عناصر اصلی از اقتضایی کدام است؟

۳) روش تبیین و تعیین عنصر یا عناصر کلیدی نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

مکاتب و اندیشمندان مختلف مرزهای نظام سیاسی را به اشکال مختلف و متفاوتی تبیین کرده‌‏اند: نژاد، زبان، خاک و اعتقاد برخی از ملاک‏‌های مرزبندی به شمار می‏‌روند.

منطق و روش قرآن کریم در تعیین مرز نظام سیاسی اسلامی چیست؟ معیار مرزبندی و شیوه تبیین آن در قرآن چیست و چگونه است؟

۴) روش تبیین و تعیین شبکه قدرت در نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

در بحث شبکه قدرت پرسش اصلی این است که چه کسانی می‌‏توانند وارد سلسله مراتب قدرت شوند و جایگاه آنان در قدرت چیست؟ و به عنوان نمونه به جایگاه زنان و اقلیت‏‌های دینی در نظام سیاسی اسلامی پرداخته می‏‌شود.

روش قرآن کریم در تبیین و تعیین سلسله مراتب قدرت و نیز معیار و شیوه تعیین کسانی که می‎توانند در این سلسله مراتب متصدی امر شوند، چیست؟

بخش دوم): کارویژه‌‏های نظام سیاسی اسلامی

۵) شیوه تبیین و تعیین مرکز تصمیم‌‏گیری در نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

منظور از مرکز تصمیم‌‏گیری مرجعی است که بویژه در اختلافات فصل‏‌الخطاب است و در واقع از مشروعیت برخوردار است. پرسش این است که روش قرآن کریم در تعیین مرکز تصمیم‏‌گیری چیست؟ همچنین شیوه‌‏ها و روش‌‏های تعیین راه‏حل‏‌ها و راهکارهای برای حل اختلافات در قرآن کریم کدام است؟

۶) روش تبیین و تعیین قلمرو اختیارات نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

در این قسمت بحث بر سر این است که قلمرو اختیارات نظام سیاسی و حکومت اسلامی تا کجاست؟ آیا حکومت اسلامی صرفاً در حوزه حریم عمومی حق دخالت و اعمال قدرت دارد یا حریم خصوصی افراد نیز در حوزه اختیارات حکومت است؟

روش قرآن کریم در تعیین مرزهای حریم عمومی و حریم خصوصی چیست؟ همچنین قرآن کریم برای تبیین حوزه اختیارات و نیز  تعریف حریم عمومی و حریم خصوصی از چه روش‌‏هایی استفاده کرده است؟

۷) روش تبیین و تعیین جریان قدرت در نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

رابطه متقابل مردم و حاکمان، احزاب، مطبوعات و رسانه‏‌ها، جایگاه پارلمان و انتخابات و … از جمله مسائلی هستند که در ذیل عنوان جریان قدرت مورد بحث قرار می‏‌گیرند.

روشی که قرآن کریم در تبیین این موضوعات استفاده کرده، چه روشی است؟

۸) روش تبیین و تعیین بازخوردهای نظام سیاسی اسلامی از منظر قرآن کریم:

مباحثی از قبیل حق نظارت مردم بر حکومت، امر به معروف و نهی از منکر حاکمان توسط مردم، پاسخگو بودن حکومت، حق اعتراض، انتقاد، راهپیمائی و قیام و انقلاب در زمره مباحث مربوط به بازخوردهای نظام سیاسی قرار دارد.

منطق قرآن کریم در تبیین بازخوردهای نظام سیاسی چه منطقی است و از چه روش‌‏هایی در این زمینه بهره برده است؟

جمع‌‏بندی و نتیجه‌‏گیری

با توجه به آنچه گذشت، برای دستیابی به روش‌‏شناسی نظام‌سازی قرآنی در حوزه سیاست، باید به بخش‏‌های مختلف نظام سیاسی در حوزه ساختار و کارویژه‌‏ها پرداخت و روش‏‌های پرداخت و تبیین مسائل و مباحث ذیل آنها در قرآن کریم را رصد نمود و در نهایت با تجمیع و تحلیل این روش‏‌ها، به روش‌‏شناسی نظام‌سازی قرآنی در حوزه سیاست دست یافت.

چنانکه در مقدمه یادداشت مورد اشاره قرار گرفت، برای دستیابی به روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی قرآنی، می‏ت‌وان از روش‏‌های مختلفی بهره برد. در یادداشت حاضر روش مورد استفاده برای این مهم «روش تحلیل سیستم» بود. بر اساس این روش، سیستم و نظام سیاسی مورد تحلیل و تبیین واقع شد و در ذیل هر کدام از بخش‏‌های مختلف آن، روش قرآن کریم در تبیین و تعیین چیستی و هستی آنها مورد پرسش قرار گرفت.

رصد، دستیابی، تبیین، تحلیل و در نهایت جمع‏‌بندی روش‌‏های مورد استفاده قرآن کریم در بخش‏‌های فوق‏‌الذکر به «روش‏‌شناسی نظام‏‌سازی قرآنی در حوزه سیاست» منتهی می‏‌گردد که می‏‌توان این الگو را در دیگر نظام‏‌ها (فرهنگی، حقوقی، تربیتی، اقتصادی و …) مورد استفاده قرار داد و به روش‌‏شناسی نظام‏‌سازی در حوزه فرهنگ، حقوق، تربیت، اقتصاد و … دست یافت و در نهایت حاصل جمع جملگی آن‌ها را به عنوان «روش‏‌شناسی نظام‌سازی قرآنی» ارائه نمود.

در بحث پیرامون این مطلب، شرکت کنید

اطلاعات مرتبط

people_altاشخاص مرتبط: عباسعلی, مشکانی سبزواری
local_offerسایر طبقه‌بندی‌ها: , ,

پیشنهاد می‌کنیم این مطالب را هم بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست